Maandag gaat het eindelijk weer gebeuren, ik ga voor een intakegesprek (screening) langs bij Mediant (geestelijke gezondheidszorg). Ik ben in het verleden ook wel eens naar een studentenpsycholoog geweest, maar veel heeft het nooit opgeleverd. Ik hoop, en zo sta ik er ook in, dat het dit keer wat succesvoller gaat zijn. Het moet wel iets opleveren.
Mijn grootste probleem is dat ik niet weet wat mijn grootste probleem is. Op zich wel een mooie zin. Ik kamp met allemaal "kleine" kwaaltjes die me samen wat moeite geven "normaal te functioneren".
Ik heb ten eerste last van stress, angst en spanningen (en daar aan verbonden slecht slapen) waardoor ik soms hele nachten voor een belangrijke afspraak of werkdag wakker lig, me zorgen makend over dat ik niet slaap, en me zorgen makend over het daardoor missen van het gesprek :-) Dus daar zit sowieso een deel van het probleem.
Daarnaast heb ik ook wel wat dingen meegemaakt op familiair gebied, zoals het verliezen van mijn beide ouders, waar ik nog veel aan denk. Ik denk echter niet dat dit het grootste probleem is, ik heb langzaam wel leren accepteren dat iedereen uiteindelijk zijn ouders verliest, ook al was het in mijn geval wat vroeg. Ik ben er wel achter gekomen dat ik een kind ben van twee ingewikkelde, interessante en soms lastige mensen :-)
Ik ben ook wel benieuwd of ik last heb van een of andere "stoornis", zoals ADHD, Autisme, Depressie en/of Borderline. Mijn vader had borderline (en dit is erfelijk), en mijn moeder was op zijn minst "hoogsensitief"/overgevoelig (kwam ik later achter, we hebben hier nooit over gesproken). Ik merk wel dat sociale situaties, ook al leveren ze mij een hoop plezier op, mij heel veel energie kosten. Na een werkdag van 8 uur "onder de mensen" ben ik dus mentaal helemaal op. De dag erna is het dus vaak lastig me hier weer voor op te laden.
Mensen zien mij over het algemeen wel als een sociaal persoon, dus dat voelt allemaal heel dubbel. Ik zoek de mensen ook juist wel op, en heb er ook al jaren plezier in om (vrijwillig) achter een bar te staan met veel kletsende mensen, harde muziek en een verantwoordelijkheid het mensen naar hun zin te maken. Gek genoeg gaat mij dit juist heel goed af.
Als laatste zou ik graag willen weten wie ik ben en wat ik wil. Ik heb geen duidelijk pad over wat ik wil "worden". Ik ben door een liefde voor computerspelletjes in de ICT belandt, maar steeds weer blijkt dat een carrière hierin blijkbaar voor mij niet het meest logisch is. Maar wat dan wel, weet ik ook niet zo goed.
Zo. Het leek me goed dit allemaal eens op een rijtje te zetten, hopelijk helpt het voor het gesprek maandag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten