Taal op papier

Een leeg vel papier. Nou ja, een leeg digitaal vel papier dan.
Waarom trekt me dat zo aan? Omdat het nog alle kanten op kan?
Voor de eerste vijf letters zijn er al zo'n 12 miljoen mogelijkheden. De mogelijkheden zijn dus letterlijk zo goed als eindeloos!

Toch lijkt het doel van de meeste schrijvers om een samenhangend geheel bij elkaar te typen, anders verlies je natuurlijk vrij snel je lezers, op en paar idioten na. Welk percentage van alle mogelijke lettercombinaties zou na 100 tekens nog, al dan niet enigszins, samenhangend zijn? Dat percentage is bijna, maar gelukkig niet exact, 0.

Taal is een bijzonder iets. Je hersens bedenken in no-time redelijk samenhangende combinaties van letters en woorden. De schrijver moet dan vervolgens beslissen of die combinaties ook op papier komen, of ze laat vliegen om misschien wel nooit meer op een vel te landen.

Een stuk tekst hoort natuurlijk ook een bepaald doel te dienen. In eerste instantie was mijn doel voor deze blogpost "van me af schrijven", en met een beetje geluk ook nog "de lezer vermaken". Beter dan helemaal geen doel, maar inhoudelijk gezien nog redelijk zonder plan. Misschien dat ik daarom wel aan het schrijven ben "over het schrijven". Meta-taal dus, of schrijversintrospectie? In ieder geval een mooi Scrabblewoord.

Dan de andere kant van de taalmedaille: lees ik ook graag? Op zich wel, maar het blijft meestal bij relatief korte artikelen op internet (Blendle, nieuwssites, Twitter) en een heel boek kom ik vaak niet door. Waarom heb ik dan toch de intentie om ooit nog eens een boek te schrijven? Kun je schrijver worden zonder een échte lezer te zijn? In theorie moet dat kunnen natuurlijk, maar de kans bestaat dat je een bepaald gevoel voor taal of de pure woordenschat mist door minder met taal in aanraking geweest te zijn dan mensen die veel meer hebben gelezen. Ook kun je van andere schrijvers natuurlijk een hoop leren over wat er mogelijk is qua structuur, doel, indeling, stijl, etc.

Ik hoop dat ik nog niet al mijn lezers (als ik die überhaubt al had) ben verloren, maar voor wie twijfelde of die het eind van dit stuk zou halen: wees niet bang, ik houd het voorlopig hier bij!

To be continued ;-)

Blog heropend!

Soms denk je, ik had toch een blog? Die gedachte had ik dus vandaag.
Even zoeken en het bleek geen totale verstandsverbijstering. Ik heb inderdaad een blog!

Ik ga proberen de komende tijd weer af en toe eens wat te schrijven, na ruim 4 jaar radiostilte. Waarom? Omdat ik het leuk vind om te schrijven en het veel te weinig doe ;-)

Ook is de pagina "Verhaaltjes" nieuw, hier bewaar ik gedichtjes of verhaaltjes die ik de moeite van het bewaren vind. Er staat nu al van beide categorieën een stukje waar ik wel tevreden over ben.

De blogs hieronder zijn wel een beetje eng om terug te lezen, want vooral de vraagstukken uit "Wie ben ik" zijn niet echt veranderd. Ik heb nog steeds geen flauw idee. Hopelijk kom ik er dit keer al schrijvend wel een keer achter ;-)