zondag 29 november 2009

Klussen en verhuizen

Ondertussen woon ik samen! Aan de Waalstraat in Enschede.
Hierbij enkele foto's van het klussen en verhuizen. Meer volgt! :)

Allereerst moest al het behang verwijderd worden. Dat gaf dit soort mooie plaatjes :)
Gelukkig konden we bij de Hubo vlakbij een tapijtafstomer huren, dat schoot toch wel een beetje beter op dan alles met de hand afsteken.




We hebben besloten de plintjes in de woonkamer en de keuken paars (nou ja, "Kracht") te verven. Best leuk toch? :-)
In de keuken liggen tegels, maar het lijkt net echt zeil :)






Het mooie rode tapijt in de woonkamer, van Leenbakker,
De muren zijn lichtgeel ("Evenwicht").
Ook alle plafonds hebben wij opnieuw wit geverfd, veel werk maar het ziet er wel een stuk beter uit!





Niet schrikken, de foto is ietsje overbelicht.
De muren in de hal zijn oranje (iets minder geel dan op de foto), en op de vloer ligt vinyl. Dit hebben we laten leggen.






De slaapkamer met ons mooie tweepersoonsbed. Op de vloer ligt grijsblauw tapijt (van mijn oude Calslaankamer), zelf gelegd. En de muren zijn lichtblauw ("Zilt", volgens de Hubo).

Het slaapt in ieder geval heerlijk :)




En daar gaan de spulletjes.
We kregen hulp van Leo, Nikel, Bas, Oebele, Pesto en Niels!

Voor mij het einde van bijna 6 jaar wonen op de campus :-)





Zo ziet de woonkamer er uit een paar dagen na het verhuizen. Twee bureau's met onze PC's, en net buiten de foto staat de bank. We zijn nog een beetje aan het schuiven :-)

Ondertussen werkt ook ons Ziggo Internet, Digitale TV (best hip) en telefoon. En morgen worden onze koelkast en gasfornuis bezorgd, dus het lijkt al bijna een echt huisje :-)

maandag 23 november 2009

Ken je dat gevoel?

Hierbij een poging tot een column van de schrijver van dit blog. Kennelijk zitten er toch wat schrijversaspiraties her en der. Feedback is welkom!

Ken je dat gevoel?
Dat gevoel wanneer je naar de gootsteen kijkt en denkt: dit lijkt meer op de naweeën van een heroïsche oorlog tussen de Courgette-hutu’s en de Aubergine-tutsi’s, waarbij de Hutu’s blijkbaar aan het kortste eind hebben getrokken en het tussenbeide komen van de Paprikabemiddelaars niet veel goeds heeft toegevoegd.

Ken je dat gevoel?
Dat de afwas zich uitstrekt tot voorbij de acceptabele afwasgrens, en zich ondertussen op, onder en achter de magnetron uitleeft? Dat de afwas zich meer als een soort eigen kolonie begint te gedragen, waarbij de wezens in de afwaskolonie zich meer zorgen lijken te maken over hun eigen afwas dan jij over de jouwe?

Genoeg!

Ken je dat gevoel? Dat gevoel wanneer je daar een einde aan maakt!

Breek met het verleden. Breek met gisteren.
Breek met de bende. Breek met de ellende.

Ga Indelen.
Ga Opruimen, opbergen.
Ga Afhandelen, afwassen, afdrogen.

Zo. Dat voelt goed.
Moe, maar voldaan.

Ken je dat gevoel?
Dat zou je vaker moeten voelen.