Deze zin schoot me te binnen in een cafetaria in Enschede waar ik op mijn patatje pindasaus aan het wachten was, samen met mijn vriendin Jolande. Ik kan me over zoveel dingen zorgen maken. Zelfs als ik in de rij sta in de snackbar: "Staat deze mevrouw in de rij of heeft ze niet door dat ze in de rij staat? Misschien heeft ze wel niet door dat ze in de snackbar is, of dat ze uberhaubt leeft. Ik ga d'r maar voorbij. En dan, waarom moet ik wel eerst betalen en de rest van de klanten pas als ze hun eten krijgen? Volgens Jolande omdat ik het hier op ga eten en geen afhaler ben. Zou kunnen..."
Mezelf dingen afvragen. Dat doe ik eigenlijk de hele tijd, als het ff kan. Dan is het soms wel fijn om het even van je af te schrijven (zoals met dit blog), of anders afgeleid te zijn: een spelletje spelen (liefst Go natuurlijk), een avondje tappen (of gewoon een biertje drinken) in de Vestingbar, of wat "quality-time" met je vriendin doorbrengen. En zo kom ik het leven wel door! Maar toch ben ik soms wel jaloers op de mensen die "gewoon leven".
5 opmerkingen:
Hoi!
Dit stukje is heel amusant omdat het zo Marin-typisch is:
"of heeft ze niet door dat ze in de rij staat?"
:D
Van je afschrijven is soms erg fijn hè.. Vooral als je veel aan je hoofd hebt, of juist helemaal niks.
Groetjes!
Hey Alex :)
Gaan we nog naar Sziget dit jaar? Ik sprak Jaldert er over en hij is heel enthousiast. Erik & Leroy hebben al tickets... Spreek je :P
Ja is dat Marin-typisch? Hmmm... Ik heb er nog eens over nagedacht, ik denk dat het de bizarheid van de uitspraak is. Tot je erover nadenkt van wie de uitspraak is. En dan is het weer logisch!
Ik vind die comment (16 maart 2017) dan weer heel Alex-typisch. Tot je er over nadenkt, dan is het weer logisch! :-)
Een reactie posten