Hierbij een poging tot een column van de schrijver van dit blog. Kennelijk zitten er toch wat schrijversaspiraties her en der. Feedback is welkom!
Ken je dat gevoel?
Dat gevoel wanneer je naar de gootsteen kijkt en denkt: dit lijkt meer op de naweeën van een heroïsche oorlog tussen de Courgette-hutu’s en de Aubergine-tutsi’s, waarbij de Hutu’s blijkbaar aan het kortste eind hebben getrokken en het tussenbeide komen van de Paprikabemiddelaars niet veel goeds heeft toegevoegd.
Ken je dat gevoel?
Dat de afwas zich uitstrekt tot voorbij de acceptabele afwasgrens, en zich ondertussen op, onder en achter de magnetron uitleeft? Dat de afwas zich meer als een soort eigen kolonie begint te gedragen, waarbij de wezens in de afwaskolonie zich meer zorgen lijken te maken over hun eigen afwas dan jij over de jouwe?
Genoeg!
Ken je dat gevoel? Dat gevoel wanneer je daar een einde aan maakt!
Breek met het verleden. Breek met gisteren.
Breek met de bende. Breek met de ellende.
Ga Indelen.
Ga Opruimen, opbergen.
Ga Afhandelen, afwassen, afdrogen.
Zo. Dat voelt goed.
Moe, maar voldaan.
Ken je dat gevoel?
Dat zou je vaker moeten voelen.
3 opmerkingen:
heel erg leuk. ik ben trots op je.
Wist niet dat je schrijven kon ! De stijl doet me aan je moeder denken.
Bedankt voor de positieve reacties :-)
Een reactie posten